نوشته شده در 3 دیدگاه

آزبستوز

آزبستوز (به انگلیسی: Asbestosis)‏ عبارت است از التهاب ریه‌ها به علت استنشاق طولانی مدت ذرات آزبست . چون این بیماری اغلب در کارگران صنعتی دیده می‌شود یک بیماری شغلی محسوب می‌شود ( شاید مهمترین بیماری شغلی ) .


علائم بیماری

تنگی نفس ( کوتاهی تنفس ) سرفه و افزایش خطر سرطان ریه به خصوص نوع مزوتلیوما هستند . خطر بروز سرطان در مردان سیگاری باز هم افزایش می یابد .


تشخیص


برای تشخیص مهم‌ترین مساله شرح حال مواجهه با آزبست است . در ABG ما کاهش اکسیژن خون و در اسپیرومتری کاهش ظرفیت کل ریه ( TLC ) به دلیل فیبروز بافت بینابینی ریه را داریم .

درمان


بیماری درمان خاصی ندارد و شاید اکسیژن تراپی، فیزیوتراپی ریوی، ترک سیگار و بخور مفید باشند .
برای کارگرانی که در صنایع آزبست کار می‌کنند باید به طور منظم رادیوگرافی سینه انجام شود تا هرگونه سایه غیرطبیعی در ریه‌ها به موقع شناسایی شود .

نوشته شده در یک دیدگاه

آنافیلاکسی

آنافیلاکسی یک واکنش آلرژیک جدی است که به طور ناگهانی آغاز می شود و می تواند منجر به مرگ گردد. آنافیلاکسی معمولا با علایمی همچون جوش همراه با خارش، تورم گلو و فشار خون پایین همراه است. دلایل معمول آنافیلاکسی شامل نیش حشرات، مواد غذایی و داروهاست.

آنافیلاکسی به دلیل ترشح واسطه پروتئین از انواع به خصوصی از گلبول های سفید خون اتفاق می افتد. واسطه این پروتئین ها می توانند یک واکنش آلرژیک را آغاز کنند و یا واکنش را تشدید نمایند. علت ترشح این پروتئین ها می تواند یا واکنش دستگاه ایمنی باشد و یا دلیل دیگری که به دستگاه ایمنی مربوط نیست.

آنافیلاکسی بر اساس علائم و نشانه ها در فرد تشخیص داده می شود. درمان اولیه تزریق اپی نفرین است که در بعضی مواقع با سایر داروها ترکیب می شود.
در سراسر جهان 2-0.05 % از مردم جهان آنافیلاکسی را در مقاطعی از زندگی خود تجربه می کنند. کلمه آنافیلاکسی از کلمه های یونانی ἀνά ana “درمقابل”، و φύλαξις phylaxis “محافظت”، گرفته شده است.

تاریخچه

لغت “آنافیلاکس” را چارلز ریچت(Charles Richet) در سال 1902 ابداع کرد. سپس این لغت به “آنافیلاکسی” به دلیل تلفظ بهتر آن، تغییر کرد. بعدها چارلز ریچت در سال 1913 جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی را به دلیل تحقیقاتش در مورد آنافیلاکسی دریافت کرد.

اما خود واکنش از زمان های بسیار قدیم گزارش شده است. این لغت از زبان یونانی، و کلمه های یونانی ἀνά ana “درمقابل”، و φύλαξις phylaxis “محافظت”، گرفته شده است.


محتویات

• ۱ علائم
• ۶ علت ها
• ۹ عوامل خطر
• ۱۰ مکانیسم
• ۱۳ تشخیص
• ۱۷ درمان
• ۱۹ پیشگیری
• ۲۰ مکمل ها
o ۲۰.۱ آمادگی
• ۲۱ دورنما
• ۲۲ تاریخچه
• ۲۳ =تحقیقات

علائم

[[File:Signs and symptoms of anaphylaxis.png|thumb|250px|علایم آنافیلاکسی[[. آنافیلاکسی معمولا علائم بسیار متفاوتی را ظرف چند دقیقه یا ساعت ایجاد می کند. اگر علت آنافیلاکسی ماده‌ای باشد که مستقیما به بدن و جریان خون وارد شده است. ( درون وریدی)، علائم آنافیلاکسی به طور متوسط بین 5 تا 30 دقیقه ظاهر می شوند. اگر علت غذایی باشد که فرد مصرف کرده است زمان متوسط 2 ساعت خواهد بود.

رایج ترین قسمت هایی که درگیر می شوند عبارتند از: پوست ( 90-80 %)، ریه و راه تنفسی (70 %)، معده و روده (45-30%)، قلب و رگ های خونی (45-10%)، و سیستم عصبی مرکزی (15-10 %). معمولا دو مورد و یا بیشتر از این سیستم ها درگیر می شوند.

پوست

کهیر و برافروختگی های روی کمر فرد مبتلا به آنافیلاکسی
علائم معمولا شامل برآمدگی هایی روی پوست (کهیر)، خارش، صورت و پوست سرخ (برافروختگی)، یا لب های متورم است . افرادی که دچار ورم زیر پوستی (آنژیوادم) شده اند، ممکن است به جای خارش احساس سوختگی داشته باشند. تا 20 % موارد ممکن است زبان یا حلق فرد متورم شود.

دیگر علائم شامل آبریزش بینی و تورم غشای مخاطی روی سطح چشم و پلک (کنژنکتیویت) است. پوست ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن به رنگ آبی دربیاید (سيانوز ).


تنفس

علائم تنفسی شامل تنگی نفس، تنفس دشوار و همراه با صدای خس حس، یا تنفس دشوار و با صدای بلند (همراه با سوت)است. تنفس با صدای خس خس معمولا به دلیل اسپاسم ماهیچه های پایینی راه تنفسی (ماهیچه های برونش) است.

تنفس همراه با صدای سوت به علت تورم قسمت های بالایی راه تنفسی است. که باعث تنگی راه های تنفسی می شود. گرفتگی صدا، درد هنگام بلعیدن، و سرفه نیز ممکن است اتفاق بیفتد.


قلب

عروق قلبی ممکن است به دلیل آزادسازی هیستامین از سلول های مشخصی در قلب، به طور ناگهانی منقبض شوند.(اسپاسم عروق کرونر) این اتفاق مانع از جریان خون به قلب می شود. و ممکن است باعث مرگ سلول های قلبی شود(انفارکتوس میوکارد). یا ضربان قلب ممکن است خیلی تند، یا خیلی کند گردد. (دیس ریتمی قلبی)، و یا ممکن است قلب از تپش باز بماند(ایست قلبی). . افرادی که از پیش مشکل قلبی دارند بیشتر در معرض خطرات قلبی ناشی از آنافیلاکسی هستند.

در حالی که ضربان قلب شدید به دلیل فشار خون پایین بیشتر رایج است. 10% از افرادی که از انافیلاکسی رنج می برند ممکن است ضربان قلب پایین(برادی کاردی) با فشار خون پایین داشته باشند.(ترکیب ضربان قلب پایین و فشار خون پایین رفلکس بزول یاریش نامیده می شود)

فرد به دلیل افت فشار خون ممکن است دچار سرگیجه و بی هوشی شود. این افت فشار خون به دلیل گشاد شدن عروق خونی(شوک توزیعی) یا به دلیل نارسایی بطن های قلب باشد (شوک کاردیوژنیک). در موارد محدودی، فشار خون بسیار پایین می تواند از علائم آنافیلاکسی باشد.

سایر

علائم معده و روده شامل درد کرامپی شکم، اسهال، و تهوع است. فرد ممکن است دچار افکار پریشان شود و کنترل مثانه خود را از دست بدهد، و دردی را در ناحیه لگن حس کند که شبیه به گرفتگی عضلات رحم است. گشاد شدن رگ های خونی در اطراف مغز ممکن است منجر به سردرد شود. همچنین فرد ممکن است احساس اضطراب کند و یا تصور کند به زودی خواهد مرد.


علت ها


آنافیلاکسی می تواند با واکنش بدن به اکثر مواد خارجی ایجاد شود. محرک های رایج شامل سم گزش و نیش حشرات، غذا، و دارو است. . در خردسالان و نوجوانان غذا رایج ترین محرک است. در بزرگسالان داروها، و گزیدگی و نیش حشرات رایج تر است. عللی که کمتر رایج هستند عبارت اند از فاکتور های فیزیکی، عوامل بیولوژیک(مایع منی)، لاتکس، تغییرات هورمونی، افزاینده های خوراکی(مانند رنگ های خوراکی و مونو سدیم گلوتامات) و داروهایی که برای پوست مورد استعمال قرار می گیرند (داروهای موضعی).


تمرین بدنی و دما (چه سرما و یا گرما)، می توانداز طریق تحریک سلول های بافتی مشخصی (مست سل ها) که ماده شیمیایی ایجاد کننده واکنش آلرژیک را ترشح می کنند، باعث بروز آنافیلاکسی شود.

آنافیلاکسی که علت آن ورزش باشد معمولا به خوردن غذاهای مشخصی نیز مربوط می شود. اگر آنافیلاکسی زمانی اتفاق بیفتد که فرد در حال دریافت داروی بیهوشی است. رایج ترین علت آن داروهای مشخصی است که برای ایجاد فلج به کار می روند (عوامل بازدارنده عضلات عصبی)، آنتی بیوتیک ها و لاتکس. در 50-32 % موارد علت مشخص نیست (آنافیلاکسی ایدیوپاتیک).


مواد غذایی


بسیاری از غذاها می توانند باعث بروز آنافیلاکسی شوند، حتی اگر غذایی برای اولین بار خورده شود. در فرهنگ های غربی رایج ترین علت، خوردن یا در تماس بودن با بادام زمینی، گندم، مغزهای درختی و صدف دارها، ماهی، شیر و تخم مرغ است. در خاورمیانه، کنجد یک ماده غذایی رایج محرک است. در آسیا، برنج و نخود معمولا باعث بروز آنافیلاکسی می شود. موارد شدید معمولا با خوردن غذا بروز می کند، اما برخی از افراد زمانی که ماده غذایی با قسمتی از بدن آن ها تماس پیدا می کند، واکنش شدیدی نشان می دهند.

خردسالان می توانند بر آلرژی خود چیره شوند . در سن 16 سالگی، 80 % خردسالان با آنافیلاکسی نسبت به شیر و تخم مرغ و 20 % با آنافیلاکسی منحصر به بادام زمینی می توانند این غذاها را بدون مشکل مصرف کنند.

داروها


هر دارویی ممکن است منجر به آنافیلاکسی شود. رایج ترین آن ها آنتی بیوتیک های بتا لاکتام (مانند پنیسییلین)، آسپیرین و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) است. اگر فردی به یکی از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) آلرژی داشته باشد، می تواند از نوع دیگری از این دارو بدون تحریک بروز آنافیلاکسی مصرف کند. دیگر علت های رایج بروز آنافیلاکسی شیمی درمانی، واکسن ها، پروتامین (موجود در اسپرم) و داروهای گیاهی را شامل می شود.

برخی از داروها مانند وانکومایسین، مورفین، و داروهایی که برای واضح تر شدن عکس های اشعه ایکس مصرف می شوند (رادیوکانتراست زاها) با صدمه زدن به سلول های مشخصی در بافت ها و تحریک آن ها به آزادسازی هیستامین (دگرانولاسيون مست سل ها)موجب آنافیلاکسی می‌گردند.

فراوانی یک واکنش به یک دارو تا اندازه ای به این بستگی دارد که این دارو هر چند وقت یکبار به افراد داده می شود و تا اندازه ای نیز به این مسئله که دارو چگونه در بدن کار می کند. خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب تمام کنندهٔ بدون برچسب اگر فردی واکنش به سمی در گذشته نشان داده است.

و اگر این واکنش از واکنش منطقه ای اطراف محل نیش فراتر بوده است، با خطر بیشتر بروز آنافیلاکسی در آینده مواجه هستند. اگرچه نیمی از افرادی که در اثر آنافیلاکسی جان خود را از دست می دهند پیش تر هیچ واکنش گسترده ای (سیستماتیک ) نداشته اند.


عوامل خطر


افراد با بیماری های آتوپیک نظیر آسم، اگزما، یا رینیت در معرض خطر بیشتر ابتلا به آنافیلاکسی نسبت به غذا، لاتکس، و عوامل رادیوکانتزاست زا هستند. این افراد کمتر در خطر ابتدا به آنافیلاکسی نسبت به داروهای تزریقی و نیش حشرات هستند. یک بررسی در خردسالان مبتلا به آنافیلاکسی نشان داد که 60% آن ها سابقه بیماری های آتوپیک را داشته اند. بیش از 90 % خردسالانی که به دلیل ابتلا به آنافیلاکسی جان خود را از دست داده اند مبتلا به آسم بوده اند.

افرادی که به اختلال های ناشی از مست سل بیش از اندازه در بافت های خود ( ماستوسیتوز ) دچار هستند یا مست سل های بیشتری دارند، در معرض خطر بیشتری هستند. هرچه فاصله زمانی بین آخرین تماس با عاملی که منجر به واکنش شده است طولانی تر باشد، خطر واکنش جدید کم تر خواهد بود.

مکانیسم


آنافیلاکسی واکنش آلرژیک بسیار شدیدی است که ناگهانی شروع می شود و بسیاری از قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. علت آن ترشح واسطه های التهابی و سیتوکاین ها از مست سل ها و بازوفیل ها است. ترشح آن ها به علت یک واکنش سیستم دفاعی است، اما با آسیب به این سلول ها نیز ایجاد می شود که مربوط به پاسخ ایمنی نیست.


ایمنی شناسی


زمانی که علت بروز آنافیلاکسی یک پاسخ ایمنی است، ایمنوگلوبین E (IgE) به ماده خارجی که باعث شروع واکنش شده است متصل می شود(پادگن). ترکیب اتصال IgE به پادگن، گیرنده های FcεRI را روی مست سل ها و بازوفیل ها فعال می کند. مست سل ها و بازوفیل ها با ترشح واسطه های التهابی مانند هیستامین واکنش نشان می دهند. این واسطه ها انقباض عضلات صاف برونش را بیشتر می کنند و باعث می شوند رگ های خونی گشادتر شوند. (تاخیر خون شاهرگ) ، ترشح مایع از رگ های خونی بیشتر می شود، و عملکرد ماهیچه های قلب را کاهش می دهد. .همچنین یک واکنش ایمنی شناسی وجود دارد که به IgE مربوط نیست، اما مشخص نیست که این واکنش در انسان رخ می دهد یا خیر.


غیر ایمن شناختی


هنگامی که ناشی از یک پاسخ ایمنی نیست، واکنش ناشی از عاملی است که مستقیما به مست سل ها و بازوفیل هاآسیب می رساند و موجب می شود هیستامین و مواد دیگری آزاد کنند که معمولا با یک واکنش آلرژیک همراه هستند(دگرانولاسیون). عامل هایی که می تواند به این سلول ها آسیب برسانند. کنتراست زا برای اشعه ایکس، مواد افیونی (اپيوئيد ها)، دما (گرم یا سرد)، و ارتعاش است.


تشخیص


آنافیلاکسی به کمک یافته های پزشکی و بالینی قابل تشخیص است. هرگاه یکی از سه مورد زیر ظرف چند دقیقه یا ساعت پس از تماس با ماده آلرژی زا رخ دهد به احتمال زیاد فرد دچار آنافیلاکسی است:

  1. درگیری پوست یا بافت های مخاطی به علاوه مشکلات تنفسی و یا افت فشار خون
  2. تعداد دو یا بیشتر از علائم زیر:-
    الف- درگیری پوست و مخاط
    ب- مشکلات تنفسی
    ج- فشار خون پایین
    د- مشکلات مربوط به معده و روده
  3. افت فشار خون پس از تماس با ماده آلرژی زا معلوم
    اگر شخصی واکنش بدی به گزیدگی حشرات و یک دارو نشان دهد، آزمایشات خون برای ترایپتیس یا هیستامین (که از مست سل ها آزاد شده است) می تواند در تشخیص آنافیلاکسی مؤثر باشد. هرچند این آزمایشات در مواردی که عامل آلرژی غذا است یا شخص فشار خون نرمال دارد چندان مؤثر نیستند، و نمی توانند مانع تشخیص آنافیلاکسی شوند.

طبقه بندی

آنافیلاکسی به سه نوع اصلی تقسیم می شود. شوک آنافیلاکسی زمانی اتفاق می افتد که رگ های خونی در بیشتر قسمت های بدن گشادتر می شوند (گشادسازی عروقی سیستماتیک)، که منجر به فشار خون پایینی می شود که 30% از فشار خون نرمال یک آدم پایین تر یا 30% پایین تر از مقدارهای استاندارد است.

آنافیلاکسی دومرحله ای زمانی تشخیص داده می شود که علائم بین 72-1 ساعت برگردند حتی درصورتی که فرد تماس جدیدی با ماده آلرژی زایی که حساسیت اولیه را به وجود آورد نداشته باشد. برخی از تحقیقات نشان می دهد که 20% موارد آنافیلاکسی دومرحله ای هستند. علائم معمولا ظرف 8 ساعت باز میگردند.

واکنش دوم به همان شیوه ای درمان می شود که آنافیلاکسی اصلی درمان می شود. شوكِ شبه آنافيلاكتيك یا واکنش های آنافیلاکسی اسامی قدیمی آنافیلاکسی هستند که علت آن واکنش آلرژیک نیست بلکه علت آن آسیب مستقیم به مست سل ها است( گرانولاسيون مست سل ها). برخی توصیه می کنند که از اسامی قدیمی دیگر نباید استفاده کرد.


تست آلرژی


تست آلرژی پوستی در حال انجام بر روی بازوی راست. تست آلرژی ممکن است به تعیین اینکه چه چیز باعث آنافیلاکسی فرد شده است کمک کند. تست آلرژی پوستی (مانند پچ تست) برای غذاها و سموم مشخصی موجود است. آزمایشات خون برای پادتن های خاص جهت تایید آلرژی های حاصل از شیر، تخم مرغ، بادام زمینی، مغزهای درختی، و ماهی مؤثر است.

تست های پوستی می توانند آلرژی به پیسیلین را تایید کنند. اما برای داروهای دیگر تست پوستی وجود ندارد. آنافیلاکسی غیرایمنی تنها با بررسی سابقه فرد یا با قرار دادن وی در معرض ماده آلرژی زایی که ممکن است باعث بروز واکنش در گذشته شده باشد، تشخیص داده می شود. هیچ آزمایش پوست و خونی برای آنافیلاکسی غیرایمنی وجود ندارد. .

تشخیص افتراقی

گاهی تشخیص آنافیلاکسی از آسم، بیهوشی ناشی از کمبود اکسیژن(سنکپ)و حملات پنیک دشوار است. معمولا افرادی که آسم دارند، خارش، و علائم معده و روده را ندارند. زمانی که فردی بیهوش می شود، پوست رنگ پریده و بدون جوش است.

پوست فردی که دچار حمله پنیک شده است ممکن است برافروخته شود، اما کهیر ندارد. موارد دیگری که ممکن است علائمی مشابه داشته باشند عبارت اند از مسمومیت غذایی ناشی از ماهی فاسد (سارم، scombroidosis) و عفونت های ناشی از انگل های معین (انیزاکیازیس ، anisakiasis).

پیشگیری


برای پیشگیری از آنافیلاکسی توصیه می شود از آنچه که در گذشته باعث بروز واکنش شده است دوری شود. زمانیکه این کار ممکن نیست، ممکن است درمان هایی وجود داشته باشد که بدن را از واکنش به ماده آلرژی زای معلوم بازدارد.

(حساسیت زدایی) مداوای سیستم ایمنی(ایمن درمانی) با خانواده غشاء بالان، در حساسیت زدایی 90-80% بزرگسالان و 98% خردسالان علیه آلرژی به زنبورهای عسل، زنبورها(بدون عسل)، زنبور سرخ، زنبورهای ژاکت زرد و مورچه های آتشین مفید است.

ایمن درمانی دهانی می تواند در حساسیت زدایی برخی افراد نسبت به غذاهای معینی نظیر شیر، تخم مرغ، مغزهای آجیلی و بادام زمینی موثر باشد. اما این درمان ها گاها عوارض جانبی بدی به همراه دارند. حساسیت زدایی برای بسیاری از داروها نیز ممکن است.

با این حال اغلب مردم باید به سادگی، از مصرف داروی مشکل ساز اجتناب کنند. برای کسانی که نسبت به لاتکس آلرژی دارند مهم است که از غذاهایی با ترکیبی مشابه با آنچه پاسخ ایمنی ایجاد کرده است دوری کنند. (غداهایی با آلرژی متقاطع) از جمله آواکادو، موز، و سیب زمینی.

درمان


مدیریت


آنافیلاکسی یک وضعیت اضطراری پزشکی است. که به اقدامات نجات بخشی مانند کنترل راه های تنفسی، اکسیژن اضافی، حجم زیاد مایعات داخل وریدی، و نظارت دقیق احتیاج دارد. اپی فرین درمانی است که در میان سایر روشها ارجحیت دارد،

علاوه بر اپی نفرین، آنتی هسیتامین و استروئید نیز معمولا استفاده می شود. زمانی که فرد به حالت نرمال باز می گردد باید بین 2 تا 24 ساعت در بیمارستان تحت نظر باشد تا از عدم بازگشت علائم اطمینان حاصل شود. چرا که علائم در صورتی که فرد دچار آنافیلاکسی دو مرحله ای شده باشد برگشت می کنند.


اپی نفرین


اپی نفرین (آدرنالین) درمان اصلی آنافیلاکسی است. هیچ دلیلی برای اینکه از آن استفاده نشود وجود ندارد. ( بدون موارد منع مصرف قطعی) توصیه می شود محلول اپی نفرین به ماهیچه قدامی – خارجی ران به محض ظن به آنافیلاکسی تزریق شود. اگر فرد به درمان خوب پاسخ ندهد، تزریق باید هر 5 تا 15 دقیقه تکرار شود. دوز دوم در 16 تا 35 % موارد لازم است.

در موارد محدودی بیش از دو دوز لازم می شود. تزریق درون ماهیچه (استعمال درون عضلانی)از تزریق زیر پوست (استعمال زیرپوستی) که آهسته تر جذب می شود، بهتر است. مشکلات جزئی ناشی از اپی نفرین شامل لرزش، اضطراب، سردرد و تپش قلب است.
ممکن است اپی نفرین در مورد افرادی که از بتا بلاکرها مصرف می کنند جواب ندهد.
تزریق کننده های خودکار اپی نفرین که به افراد اجازه تزریق به ماهیچه های خودشان را می دهد. معمولا در دو دوز موجود هستند، یکی برای بزرگسالان که وزنی بیش از 25 کیلوگرم دارند. و دیگری برای خردسالان که بین 10 تا 25 کیلوگرم وزن دارند.


مکمل ها


علاوه بر اپی نفرین، معمولا از آنتی هیستامین ها استفاده می شود. بر اساس استدلال های نظری چنین پذیرفته شده بود که آنتی هیستامین ها مؤثر هستند. اما در واقع شواهد کمی در مورد اینکه آنتی هیستامین ها در درمان آنافیلاکسی مؤثر است، وجود دارد. در بررسی 2007 کوکرن هیچ تحقیق با کیفیتی برای توصیه آنتی هیستامین ها پیدا نشد.

آنتی هیستامین ها بر روی تجمع مایعات و اسپاسم های راه تنفسی موثر نیستند. کورتیکواستروئیدها هم احتمالا چندان فرقی نمی کنند اگر فرد دچار آنافیلاکسی شده باشد. از آن ها با امید کاهش خطر آنافیلاکسی دومرحله ای استفاده می شود، اما آن ها در پیشگیری از آنافیلاکسی های بعدی بی تاثیر هستند. سالبوتامول که از طریق دستگاه تنفس(نبولایزر) وارد می شود می تواند در زمانی که اپی نفرین علائم برونکواسپاسم را از بین نمی برد مفید باشد. . متیلن بلو برای افرادی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند استفاده شده است چرا که عضلات صاف را آزاد می کند.

آمادگی


به افرادی که در معرض خطر آنافیلاکسی هستند توصیه می شود یک “برنامه عملی دقیق آلرژی” داشته باشند. والدین باید مدرسه را در مورد آلرژی فرزندشان و اقدامات ضروری در صورت وقوع یک وضعیت اضطراری آنافیلاکتیک ، در جریان بگذارند. برنامه عملی دقیق اغلب شامل استفاده از تزریق کننده های خودکار اپی نفرین، توصیه به بستن دستبند هشدار پزشکی، و توصیه هایی در مورد چگونگی اجتناب از محرک هاست.

برای برخی محرک ها، درمان برای کاهش حساسیت بدن در مقابل ماده ای که باعث واکنش آلرژیک شده است (ایمن درمانی ماده آلرژی زا) موجود است. این نوع روش درمانی ممکن است مانع بازگشت های بعدی آنافیلاکسی شود. یک دوره چندساله حساسیت زدایی زیرپوستی در مقابل حشرات گزنده مفید است. در حالی که حساسیت زدایی دهانی برای بسیاری از غذاها مؤثر می باشد.


دورنما


چنانچه دلیل بیماری شناخته شده باشد، احتمال زیادی برای بهبودی وجود دارد و فرد به سرعت درمان می شود. حتی اگر دلیل بیماری شناخته شده نباشد، چنانچه دارو برای متوقف کردن واکنش در دسترس باشد، فرد معمولا بهبودی خوبی حاصل می کند. اگر مرگ رخ دهد، اغلب یا ناشی از یک دلیل تنفسی ( معمولا بسته شدن مسیر جریان هوا) است و یا یک دلیل قلبی عروقی (شوک).

آنافیلاکسی در 20 % 0.7– موارد منجر به مرگ می شود. برخی از مرگ ها ظرف چند دقیقه اتفاق افتاده است. افرادی که دچار آنافیلاکسی ناشی از تمرینات بدنی هستند، معمولا نتایج خوبی دارند، و با افزایش سن، بازگشت های کمتر و کم شدت تری خواهند داشت.


به نظر می رسد مقادیر در حال افزایش است. تعداد افراد دچار آنافیلاکسی در دهه 80 تقریبا سالانه 20 نفر در هر 100000 نفر بود. در حالی که در دهه 90 این میزان سالانه 50 نفر در هر 100000 نفر بود. این افزایش ظاهرا در درجه اول مربوط به آنافیلاکسی ناشی از مواد غذایی است. بیشترین خطر در افراد جوان و زنان وجود دارد.


درحال حاضر، سالانه 500 تا 1000 نفر (2.4 در میلیون) در آمریکا، 20 نفر (0.33 در میلیون) در انگلستان، و 15 نفر (0.64 در میلیون) در استرالیا بر اثر آنافیلاکسی جان خود را از دست می دهند. نرخ میرگ و میر در بین دهه های 1970 و 2000 کاهش یافته است.

در استرالیا، مرگ های ناشی از آنافیلاکسی مربوط به مواد غذایی، عمدتا در میان زنان اتفاق می افتد. درحالی که مرگ های ناشی از نیش حشرات اغلب در میان مردان به وقوع می پیوندد. مرگ در اثر آنافیلاکسی بیشتر ناشی از داروهاست.

تحقیقات


تلاش هایی در حال انجام است تا اپی نفرینی تهیه شود که بتوان از آن در زیر زبان (اپی نفرین زیرزبانی) برای درمان آنافیلاکسی، استفاده کرد. تزریق زیرپوستی آنتی بادی آنتی IgE اوماليزوماب (omalizumab) به عنوان راهی برای پیشگیری از بازگشت در حال بررسی است. اما استفاده از آن هنوز توصیه نمی شود.

نوشته شده در یک دیدگاه

آتلکتازی

آتلکتازی (به انگلیسی: Atelectasis)‏ عبارت است از جمع شدن یک قسمت از یا تمامی یک ریه‌. این وضعیت باعث عدم جذباکسیژن به مقدار کافی از ریه می‌شود. دیدن آتلکتازی در رادیوگرافی قفسه سینه شایع است .


محتویات

• ۱ علل آتلکتازی
• ۲ علایم شایع
• ۳ تشخیص
• ۴ عوامل افزایش دهنده خطر
• ۵ درمان
• ۶ پیشگیری
• ۷ منابع

علل آتلکتازی


آتلکتازی حاد اغلب به دنبال اعمال جراحی ( به خصوص جراحی قفسه سینه یا شکم ) و یا کمبود سورفاکتانت در نوزادان روی می دهد ( سندرم دیسترس تنفسی نوزادان ) . سایر علل آتلکتازی حاد عبارتند از صدمه به قفسه سینه یا شکستگی دنده‌ها و زخم نافذ مثلا در تصادف رانندگی
اصولا انسداد برونشها و برونشیولها (مجاری هوایی کوچک یا بزرگ ریه‌) به هر علتی می تواند موجب آتلکتازی شود این علل عبارتند از :ترشحات مخاطی در اثر عفونت ریه، تومور داخل مجرا، تومور یا رگ فشارنده خارج مجرا، استنشاق جسم خارجی،فیبروزکیستیک و بزرگ شدن گره‌های لنفاوی، فیبروز پرده جنب بر اثر بیماریهایی مانند آزبستوز، آتلکتازی جذبی و آمبولی ریه.

علایم شایع


سرفه، درد قفسة صدری، تنگی نفس و تند تند نفس کشیدن، تب، سیانوز، اکسیژن پایین خون، وجود مایع در فضای جنب ( اغلب اگزودا ) و ضربان قلب بالا .


تشخیص

در معاینه اگر ناحیه آتلکتازی وسیع باشد ما در آن ناحیه ماتیته در دق و کاهش صداهای تنفسی در سمع داریم . تشخیص بالینی با روشهای پاراکلینیک مانند رادیوگرافی قفسه سینه ( chest x-rays ) برونکوسکوپی و سی تی اسکن تایید می‌شود .


عوامل افزایش دهنده خطر


سیگار کشیدن، بیماری انسدادی مزمن ریه مثل برونشکتازی، سن بالا و مصرف داروهایی که باعث کاهش هوشیاری می‌شوند مثل خواب آورها، پاربیتورات‌ها و یا الکل .


درمان


درمان بر مداوای عامل زمینه (مانند عفونت) و بهبود علائم ( مانند مسکن و تب بر ) متمرکز است . از فیزیوتراپی تنفسی و دمیدن در دستکش نیز گاه استفاده می شود.


پیشگیری


تشویق بیمار به سرفه و تنفس عمیق به طور مرتب پس از عمل جراحی که حین آن از بیهوشی عمومی استفاده شده است‌. همچنین حتی‌الامکان بیمار باید در تخت جابجا شود و تغییر وضعیت دهد.

نوشته شده در 27 دیدگاه

بیماری های تنفسی

آشنایی با انواع بیماری های تنفسی

در متن زیر توضیح انواع بیماری های تنفسی آورده شده است.

بیماری های تنفسی
بیماری های تنفسی

لیست بیماری های تنفسی

آ
• آتلکتازی

آتلکتازی

• آزبستوز

آزبستوز یک بیماری مزمن ریوی است که در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض غلظت زیاد الیاف آزبست در هوا ایجاد می شود.

آزبستوز

• آسم

آسم تنفس را برای میلیون ها آمریکایی دشوار می کند. هیچ درمانی وجود ندارد ، اما می توان آن را مدیریت و درمان کرد تا بتوانید یک زندگی سالم و طبیعی داشته باشید.

آسم

• آلرژی

آلرژی

• بیماری های تنفسی آمبولی ریه

آمبولی ریوی (PE) هنگامی است که یکی از عروق ریه ها در اثر لخته شدن خون مسدود می شود. در بیشتر موارد ، لخته از ساق پا یا قسمت دیگری از بدن (به نام ترومبوز ورید عمقی) حرکت می کند و جریان خون به ریه را مسدود می کند.

آمبولی ریه

• آمفیزم

آمفیزم یکی از بیماری هایی است که عبارت COPD (بیماری انسدادی مزمن ریوی) را شامل می شود. آمفیزم شامل آسیب تدریجی بافت ریه ، به ویژه نازک شدن و تخریب آلوئول یا کیسه های هوا است.

آمفیزم

• آنافیلاکسی

آنافیلاکسی

• آنفلوانزا

آنفلوانزا یا آنفلوانزا یک بیماری جدی تنفسی است. به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود و می تواند منجر به عوارض شدید ، حتی مرگ شود. همه ما در معرض ابتلا و شیوع آنفولانزا هستیم.

آنفلوانزا

ب
• برونشیت

برونشیت زمانی است که مجاری تنفسی در ریه ها ، برونش ها ملتهب می شوند. این تحریک می تواند باعث ایجاد سرفه های شدید شود که باعث ایجاد مخاط ، خس خس سینه ، درد قفسه سینه و تنگی نفس می شود. دو نوع اصلی وجود دارد ، حاد و مزمن.

برونشیت (حاد)
برونشیت حاد که معمولاً به عنوان برونشیت شناخته می شود ، نوعی عفونت تنفسی تحتانی است که بر لوله های هوا (برونش) ریه ها تأثیر می گذارد. معمولاً به طور ناگهانی بروز می کند و به مدت یک هفته تا 10 روز ادامه دارد.

برونشیت

• برونشیولیت

برونشیولیت وقتی ایجاد می شود که مجاری تنفسی کوچک در ریه ها آسیب دیده یا ملتهب شوند. عبور راحت هوا مسدود شده است که ممکن است باعث تنگی نفس و سرفه شود.

برونشیولیت

• بیماری مزمن انسدادی ریه

بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) ، که شامل برونشیت مزمن و آمفیزم است ، یک بیماری مزمن ریوی است که نفس کشیدن را دشوار می کند. در اینجا اطلاعات ، منابع و ابزارهایی برای کمک به شما در درک COPD پیدا خواهید کرد.

بیماری مزمن انسدادی ریه

• بی‌دمی

بی دمی

پ
• پنوموتوراکس

پنوموتوراکس (ریه های جمع شده) ، که به آن ریه ریزش نیز گفته می شود ، هنگامی رخ می دهد که هوا به فضای بین ریه و دیواره قفسه سینه شما نشت کند. این فشار از هوا جمع شده و به خارج ریه فشار می آورد و باعث می شود که جای خود را رها کند.

پنوموتوراکس

• بیماری های تنفسی پولمونیت

پنومونیت ازدیاد حساسیت نوعی بیماری ریه است که در آن ریه های شما به دلیل واکنش آلرژیک به گرد و غبار استنشاق شده ، قارچ ها ، کپک ها یا مواد شیمیایی ملتهب می شوند.

پولمونیت

ت
• تریاد سامتر

تریاد سامتر

• تنفس شین استوکز

تنفس شین استوکز

• تنگی نفس

تنگی نفس

خ
• خروسک

خروسک

• خلط خونی

خلط خونی

ر
• رینیت آلرژیک

رینیت آلرژیک

س
• سل

سل (سل) یک بیماری عفونی است که معمولاً به ریه ها حمله می کند اما تقریباً می تواند در هر قسمت از بدن تأثیر بگذارد. گرچه سل از طریق هوا از فردی به فرد دیگر منتقل می شود ، اما ابتلا به آن آسان نیست.

سل

• سندرم زجر تنفسی نوزادان

سندرم زجر تنفسی نوزادان

• سینه‌پهلو

سینه پهلو

ف
• فارنژیت

فارنژیت

• فیبروز سیستیک

فیبروز سیستیک (CF) یک بیماری ارثی است که باعث ایجاد غلیظ مخاط در ریه ها ، لوزالمعده و سایر اندام ها می شود. در ریه ها ، این مخاط مجاری تنفسی را مسدود می کند ، آسیب ریه ایجاد می کند و تنفس را دشوار می کند.

فیبروز سیستیک

ک

ویروس کرونا

ویروس کرونا (CoV) خانواده ای از ویروس ها است که می تواند باعث عفونت تنفسی شود. بیماری ناشی از ویروس کرونا در انسان می تواند از سرماخوردگی خفیف معمولی تا بیماری شدیدتر مانند COVID-19 باشد که می تواند کشنده باشد.

کووید -19

COVID-19 یک بیماری ریوی است که توسط ویروس کرونا ایجاد شده است که برای اولین بار در اواخر سال 2019 کشف شد. COVID-19 و علائم آن ممکن است از خفیف تا شدید باشد. هر کسی می تواند به COVID-19 مبتلا شود ، اما برخی از افراد بیش از دیگران در معرض خطر بیماری شدید قرار دارند.


• کنددمی

کنددمی

م
• مسمومیت با اکسیژن

مسمومیت با اکسیژن

و
• ورم لوزه

ورم لوزه

دیگر بیماری های تنفسی و ریه


سندرم پریشانی تنفسی حاد (ARDS)

سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS) یک آسیب ریوی تهدید کننده زندگی است که اجازه می دهد مایعات به داخل ریه ها نشت کند. تنفس دشوار می شود و اکسیژن نمی تواند وارد بدن شود.

کمبود آنتی تریپسین آلفا -1

کمبود آنتی تریپسین آلفا -1 (AAT) نوعی اختلال ژنتیکی نادر است که در خانواده ها منتقل می شود و می تواند ریه ها ، کبد و / یا پوست را تحت تأثیر قرار دهد. هنگامی که این وضعیت بر روی ریه ها تأثیر بگذارد ، باعث COPD (بیماری انسدادی مزمن ریوی) می شود.

بیماری تنفسی آسپرژیلوز

آسپرژیلوز یک عفونت قارچی است که توسط آسپرژیلوس ، نوعی کپک ایجاد می شود که در همه دنیا دیده می شود. هنگام استنشاق ، این امر باعث بیماری در افراد مبتلا به بیماری ریوی پیش از آن ، آلرژی به آسپرژیلوس یا سیستم ایمنی ضعیف می شود.

بیماری تنفسی برونشکتازی

برونشکتازی یک بیماری مزمن است که در آن دیواره نایژه ها از التهاب و عفونت در نایژه ها ضخیم می شوند. افرادی که برونشکتازی دارند ، به طور دوره ای دچار مشکلات تنفسی می شوند که به آن تشدید می گویند.

برونشیولیت اوبلیترانس (ریه ذرت بو داده)

برونشیولیت اوبلیترانس یک بیماری مزمن ریوی نادر است که با گذشت زمان بدتر می شود. همچنین با نام مستعار “ریه ذرت بو داده” شناخته می شود. این بیماری به کوچکترین مجاری هوایی ریه ها (برونشیول ها) آسیب می رساند و باعث سرفه و تنگی نفس می شود.

دیسپلازی برونکوپلومونر

BPD نوعی بیماری مزمن ریه است که نوزادان را تحت تأثیر قرار می دهد. بیشتر نوزادانی که به BPD مبتلا می شوند ، زودرس به دنیا آمده اند و به اکسیژن درمانی نیاز دارند. بیشتر نوزادان از BPD بهبود می یابند ، اما برخی از آنها ممکن است در طولانی مدت مشکلات تنفسی داشته باشند.

سرفه مزمن

سرفه مزمن یک سرفه مداوم است که حداقل به مدت هشت هفته و اغلب بسیار بیشتر ادامه دارد.

ذات الریه پنوموکونیوز کارگر ذغال سنگ (بیماری ریه سیاه)

ذات الریه پنوموکونیوز کارگران ذغال سنگ (CWP) که معمولاً تحت عنوان “بیماری ریه سیاه” شناخته می شود ، هنگام استنشاق گرد و غبار ذغال سنگ رخ می دهد. با گذشت زمان ، ادامه تماس با گرد و غبار ذغال سنگ باعث ایجاد زخم در ریه ها می شود و توانایی شما در تنفس را مختل می کند.

کوکسیدیوئیدومایکوزیس (تب دره)

کوکسیدیوئیدومایکوزیس که معمولاً به آن “تب دره” گفته می شود ، عفونی است که به طور معمول ریه ها را تحت تأثیر قرار می دهد. علت آن قارچ موجود در خاک جنوب غربی آمریکا و کالیفرنیا ، شمال مکزیک و مناطقی از آمریکای مرکزی و جنوبی است.

ذات الریه سازمان دهنده Cryptogenic (COP)

ذات الریه سازمان دهنده کریپتوژنیک (COP) یک بیماری نادر ریوی است که بر مجاری تنفسی کوچک (برونشیول) و آلوئول (کیسه های هوای کوچک) تأثیر می گذارد. این بیماری قبلاً به عنوان برونشیولیت ایدیوپاتیک obliterans همراه با ذات الریه (BOOP) شناخته می شد.

سیگار الکترونیکی یا آسیب ریه همراه با استفاده از Vaping (EVALI)

EVALI مخفف سیگار الکترونیکی یا آسیب ریه ناشی از استفاده از بخار است. EVALI نامی است که برای صحبت در مورد موارد فزاینده بیماری های شدید ریوی مربوط به استفاده از سیگار الکترونیکی و محصولات بخار استفاده می شود ، اولین مورد در سال 2019 مشخص شد.

گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک همراه با پلی آنژیت (EGPA)

گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک همراه با پلی آنژیت (EGPA) یک نوع نادر از واسکولیت است ، به این معنی که باعث ایجاد التهاب در رگهای خونی کوچک و متوسط ​​می شود ، که می تواند منجر به آسیب به اعضای بدن در سراسر بدن شود.

سندرم ریوی هانتاویروس (HPS)

سندرم ریوی هانتا ویروس (HPS) یک بیماری ویروسی نادر اما به طور بالقوه تهدید کننده زندگی است که از ادرار آلوده ، مدفوع یا بزاق گونه های خاصی از موش و موش صحرایی به انسان منتقل می شود.

بیماری تنفسی هیستوپلاسموز

هیستوپلاسموز عفونت ناشی از قارچ Histoplasma capsulatum است. این قارچ در خاک ، به ویژه در اطراف مکان هایی که مقدار زیادی مدفوع پرنده یا خفاش تجمع می یابد ، یافت می شود.

بیماری تنفسی ویروس متاپنوموویروس انسانی (hMPV)

ویروس متاپنومووین انسانی (hMPV) یک ویروس تنفسی رایج است که باعث عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (مانند سرماخوردگی) می شود. این یک بیماری فصلی است که معمولاً در زمستان و اوایل بهار شبیه RSV و آنفولانزا رخ می دهد.

فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF)

فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF) رایج ترین نوع فیبروز ریوی است. این یک بیماری است که باعث ایجاد زخم (فیبروز) در ریه ها می شود. اسکار باعث سفتی در ریه ها می شود و تنفس را دشوار می کند.

بیماری ریه بینابینی (ILD)

بیماری بینابینی ریه (ILD) اصطلاحی چتری است که برای گروه بزرگی از بیماری ها که باعث ایجاد زخم (فیبروز) در ریه ها می شوند ، استفاده می شود. این زخم باعث سفتی در ریه ها می شود و تنفس و رسیدن اکسیژن به جریان خون را دشوار می کند.

بیماری تنفسی لژیونر

بیماری لژیونر نوع شدیدی از ذات الریه باکتریایی است که در اثر قرار گرفتن در معرض منابع آب آلوده ایجاد می شود و نیاز به درمان سریع پزشکی دارد.

سرطان ریه

تشخیص سرطان ریه می تواند ترسناک و طاقت فرسا باشد. اطلاعات و پشتیبانی را برای کمک به هر مرحله از درمان پیدا کنید.

بیماری تنفسی لام

LAM یک بیماری نادر است که بیشتر در زنان در سنین باروری ، معمولاً در 30 تا 40 سالگی ، مبتلا می شود. این یک بیماری پیشرونده است که می تواند ریه ها ، غدد لنفاوی و کلیه های شما را تحت تأثیر قرار دهد.

بیماری ریه MAC

بیماری ریه MAC نوعی عفونت است که باعث ایجاد گروهی از باکتریها به نام Mycobacterium avium complex (MAC) می شود. MAC یکی از گروه بزرگی از مایکوباکتریوم غیر سل (NTM) است و شایعترین علت بیماری ریه NTM در ایالات متحده است.

بیماری تنفسی مزوتلیوما

مزوتلیوما نوعی سرطان نادر است که در لایه نازکی از بافت ایجاد می شود که بیشتر اندام های داخلی شما را پوشانده ، موسوم به مزوتلیوم. شایع ترین شکل ، مزوتلیوما پلور نامیده می شود ، در پوشش داخلی ریه ها رخ می دهد.

سندرم تنفسی خاورمیانه (MERS)

سندرم تنفسی خاورمیانه یا MERS ، یک بیماری ویروسی است که باعث عفونت شدید ریه می شود. این بیماری اولین بار در سال 2012 در عربستان سعودی گزارش شد و تا سال 2018 فقط دو بار در ایالات متحده تشخیص داده شد.

بیماری ریه NTM

مایکوباکتریوم غیر سل (NTM) موجوداتی است که به طور طبیعی در خاک و آب یافت می شود. در برخی افراد ، ارگانیسم مجاری تنفسی و بافت ریه را آلوده کرده و منجر به بیماری می شود.

سیاه سرفه (سیاه سرفه)

سیاه سرفه ، همچنین به عنوان سرفه سیاه شناخته می شود ، یک عفونت باکتریایی بسیار مسری است. این می تواند باعث بیماری جدی تنفسی در افراد در هر سنی شود اما بیشترین خطر را برای نوزادان دارد.

ذات الریه

ذات الریه عفونت شایع ریه است که اغلب از عوارض آنفولانزا است. بیشتر افراد سالم در طی چند هفته از ذات الریه بهبود می یابند اما می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

دیسکینزیای کلیوی اولیه (PCD)

دیسکینزیای مژگانی اولیه (PCD) یک بیماری ژنتیکی نادر است که می تواند منجر به عفونت های مزمن ریه ، گوش و سینوس ، همراه با سایر اختلالات در کودکان و بزرگسالان شود.

فشار خون شریانی ریوی (PAH)

فشار خون شریانی ریوی (PAH) یکی از اشکال بیماری گسترده تر است که به عنوان فشار خون ریوی شناخته می شود ، یعنی فشار خون بالا در ریه ها. این افزایش فشار در عروق به دلیل انسداد در رگهای کوچک ریه است.

فیبروز ریوی (PF)

فیبروز ریوی بیماری است که با زخم در ریه مشخص می شود. اطلاعات در اینجا می تواند برای هر کسی که با یکی از انواع فیبروز ریوی روبرو است مفید باشد ، از جمله فیبروز ریوی ایدیوپاتیک ریه (IPF)

فشار خون ریوی

فشار خون ریوی زمانی اتفاق می افتد که فشار غیرطبیعی در رگ های خونی بین ریه ها و قلب وجود داشته باشد.

ویروس انسدادی تنفسی (RSV)

ویروس انسدادی تنفسی (RSV) یک ویروس تنفسی رایج است که می تواند افراد را در هر سنی آلوده کند. بیشتر افراد معمولاً فقط علائم خفیف مشابه علائم سرماخوردگی دارند. اما برای برخی ممکن است شدید و حتی تهدید کننده زندگی باشد.

بیماری تنفسی سارکوئیدوز

سارکوئیدوز یک بیماری التهابی است که می تواند بسیاری از اندام های بدن ، معمولاً ریه ها را تحت تأثیر قرار دهد. التهاب باعث تشکیل گره هایی به نام گرانولوم در اندام های آسیب دیده می شود.

سندرم تنفسی حاد شدید (SARS)

سندرم حاد تنفسی حاد (SARS) یک بیماری عفونی است که می تواند باعث بیماری تنفسی جدی و مرگ شود. SARS در سال 2003 هنگامی که شیوع آن در چین آغاز شد و باعث شیوع جهانی شد ، به یک نگرانی تبدیل شد.

بیماری تنفسی سیلیکوز

سیلیکوز نوعی فیبروز ریوی است ، یک بیماری ریوی ناشی از تنفس در ذرات کوچک سیلیس ، یک ماده معدنی رایج در شن و ماسه ، کوارتز و بسیاری از انواع دیگر سنگ. با گذشت زمان ، قرار گرفتن در معرض ذرات سیلیس باعث ایجاد زخم در ریه ها می شود.

آپنه خواب

آپنه خواب یک اختلال شایع است که به دلیل مجاری هوایی فوقانی که به طور مکرر هنگام شل شدن عضلات گلو در هنگام خواب فرو می ریزند ، خواب را قطع می کند و جریان هوا را مسدود می کند.

منابع بیماری های تنفسی

https://www.lung.org/lung-health-diseases/lung-disease-lookup

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

اکسیژن درمانی

اکسیژن درمانی

Oxygen therapy

اکسیژن درمانی روشی از مراقبت های تنفسی است که به هنگام وجود مشکل تنفسی ارائه می گردد. در این روش جریان اکسیژن با غلظت بالاتر از حد معمول به اندام های حیاتی مددجو رسانده می شود.
ریه ها به طور طبیعی اکسیژن را از هوا جذب می کنند. با این حال، برخی از بیماری ها و شرایط می توانند از دریافت اکسیژن کافی جلوگیری کنند.اکسیژن درمانی تضمین می کند که فرد عملکرد بهتر و فعال تری داشته باشد.

موارد مصرف اکسیژن درمانی

اکسیژن درمانی در شرایط حاد و مزمن و برای بیماری های خاص ریوی ، داخل و خارج بیمارستان انجام می گردد و روش های بکارگیری آن به شرایط بیمار بستگی دارد.

سیستم های عرضه اکسیژن درمانی

سیستم های جریان کم
کانولای بینی
کاتتر بینی
ماسک ساده و ماسک ونچوری
چادر اکسیژن
سیستم های جریان زیاد
نبولایزر تزریق گاز

بیماری های حاد و مزمن ریوی

ذات الریه شدید
حمله شدید در بیماران مبتلا به آسم
سندرم زجر تنفسی یا رشد غیر عادی سلول های انشعابی ریوی

مزایا

اکسیژن درمانی کمک می کند به :
رفع خستگی ناشی از تنگی تنفس
بهبود خواب در افرادی که از ناراحتی تنفسی رنج می برند
افزایش طول عمر در افراد مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی

بررسی میزان اکسیژن از طریق پوست

این کار توسط یک الکترود عقربه ای گرمایشی کوچک انجام می گیرد.با گرم تر شدن خون شریانی ، خون بیشتری در مویرگ ها به جریان درآمده و اکسیژن از طریق غشایی بداخل الکترود روی پوست انتشار می یابد. جریان الکتریکی ایجاد شده توسط الکترود اندازه گیری و فشار اکسیژن در نمایشگر به تصویر درمی آید.

علائم مسمومیت با اکسیژن

در صورت استنشاق این گاز با غلظت 100% و به طور پیوسته ، شاهد آزردگی مخاط راه های هوایی واختلال در عملکرد مژک های تنفسی می باشیم. سرانجام این پیوستگی علائم گلودرد ، سرفه ، عطسه ، تنگی تنفس و سوزش زیر جناقی در هنگام تنفس را به همراه می آورد.

راهنمای کاربردی دستگاه اکسیژن ساز

https://green-lifes.ir/

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

راهنمای استفاده از پالس اکسیمتر

پالس اکسیمتری: موارد استفاده ، خواندن و چگونگی عملکرد

در طی اکسیمتری با استفاده از پالس اکسیمتر، یک وسیله کوچک گیره مانند روی انگشت، لاله گوش یا انگشتان پا قرار می گیرد. پرتوهای کوچک نوری از خون در انگشت عبور می کنند و میزان اکسیژن را اندازه گیری می کنند. این کار را با اندازه گیری تغییرات جذب نور در خون اکسیژن دار یا اکسیژن زدایی شده انجام می دهد. این یک روند بدون درد و نفوذ است.

 Pulse-Oximeters
راهنمای استفاده از پالس اکسیمتر

چگونه از پالس اکسی متر در خانه استفاده می کنید؟

در ابتدا ، پالس اکسی متر بر روی انگشت، انگشت پا یا لاله گوش قرار دهید.
کاوشگر را روشن کنید و در عرض چند ثانیه، دستگاه اطلاعات دقیق را جمع آوری می کند و میزان اشباع اکسیژن خون و ضربان نبض را نشان می دهد.

خواندن صحیح روی پالس اکسی متر چیست؟

طبق نظر اکثر متخصصین، قرائت نرمال پالس اکسیمتر معمولاً از 95 تا 100 درصد است . مقادیر کمتر از 90 درصد کم در نظر گرفته می شود و نیاز به اکسیژن مکمل را نشان می دهد. قرائت پالس اکسی متر به صورت درصد بیان می شود. همانطور که در بالا گفته شد ، قرائت از 94 تا 99 درصد یا بالاتر نشانگر اشباع اکسیژن طبیعی است و هر چیزی که زیر 90 درصد باشد ، اکسیژن کم خون در نظر گرفته می شود که به آن هیپوکسمی نیز می گویند .

کمترین میزان اکسیژن که می توانید با آن زندگی کنید چقدر است؟ اکسیژن شریانی طبیعی تقریباً 75 تا 100 میلی متر جیوه (میلی متر جیوه) است. مقادیر کمتر از 60 میلی متر جیوه معمولاً نیاز به اکسیژن مکمل را نشان می دهد.

این مقدار برای فعالیت ها شامل راه رفتن ، دویدن ، پرش ، نشستن و ایستادن متقاوت است. پالس اکسی متر مقادیر میزان اشباع اکسیژن (spo2٪) و ضربان قلب (در دقیقه ) را فراهم می کند. محدوده نرمال از پالس اکسی متر 95-100٪ است. مقادیر ضربان قلب برای شرایط عادی محدوده 70-100 ضربه در دقیقه .

قرائت روی پالس اکسی متر چیست؟

اندازه گیری های ارائه شده توسط یک پالس اکسی متر و نحوه تأثیر آنها بر شما را توضیح می دهد.
خون اکسیژن اشباع (SPO 2 ) شما SPO 2 خواندن برآورد مقدار است اکسیژن در خون
ضربان قلب

پالس اکسیمترها چقدر دقیق هستند؟

پالس اکسی متر چقدر دقیق است ؟ سطح اکسیژن حاصل از یک اکسی متر پالس کاملاً دقیق است. اکثر اکسی مترها مقادیری که نشان می دهند از حطایی بدست آید که، میزان اشباع اکسیژن خون 2٪ بیشتر یا 2٪ کمتر است.

آیا پالس اکسی متر می تواند حمله قلبی را تشخیص دهد؟

پالس اکسیمتری همچنین برای بررسی سلامت فرد با هر بیماری که روی سطح اکسیژن خون تأثیر می گذارد ، مانند: حمله قلبی استفاده می شود . چگونه فشار خون را بر روی یک اکسیمتر نبض بررسی می کنید؟ پالس اکسی متر است که توسط یک گروه کمک مانند نوار چسب برگزاری منبع نور و آشکارساز به یک دست یا پا اعمال می شود. این ضربان قلب ، میزان اکسیژن موجود در خون را محاسبه می کند ، همچنین می تواند فشار خون طبیعی ، افزایش یافته یا فشار خون بالا را تا حداکثر 95٪ دقت کشف کند.

دستگاه اندازه گیری اکسیژن خون چیست؟

https://www.sciencedirect.com/topics/engineering/pulse-oximeter


نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

راهنمای استفاده از تب سنج

استفاده از تب سنج یا دماسنج انواع مختلفی دارد و بسته به نوع، روش‌های اندازه‌گیری صحیح به وسیله آنها نیز متفاوت است. میزان درجه‌ای که نشان‌ می‌دهد، ممکن است علائم بیماری داشته باشید نیز مختلف است؛ اگر میزان دما در پیشانی 38.5 به بالا، زیر زبان 38.5 به بالا و در زیر بغل 37.8 به بالا‌تر باشد.

تب-سنج

دماسنج جیوه‌ای

دماسنج را ضدعفونی و رو به پایین تکان بدهید تا جیوه حداقل تا سطح 35.3 درجه سانتیگراد پایین بیاید سپس آن را زیر بغل یا زیر زبان بیمار قرار دهید. بعد از سه دقیقه آن را بیرون بیاورید و سپس عدد روی تب سنج را بخوانید.

تب سنج نواری یا پلاستیکی

دماسنج را 60 ثانیه روی پیشانی قرار دهید و از روی تغییر خطوط و رنگ آن‌ها درجه حرارت را بخوانید. این تب سنج کاربرد آسانی دارد، ولی دقتش به اندازه سایر دماسنج‌ها نیست.

دماسنج دیجیتال لمسی

استفاده از تب سنج دیجیتال لمسی بسته به نوع طراحی این دماسنج‌ها را می‌توان در مقعد، زیر زبان، زیر بغل با گوش استفاده کرد. برای استفاده از این دما سنج ابتدا آن را تمیز و ضد عفونی کنید. سپس دست‌های خود را با آب گرم و صابون شستشو بدهید. پس از استفاده از دماسنج لمسی آن را حتما تمیز کنید و پنج دقیقه قبل از سنجش میزان دمای بدن نباید چیزی بخورد یا بنوشد.

تب سنج تماسی به زیر شاخه های زیر تقسیم می شود:

دهانی: این دستگاه از طریق دهان دمای بدن را اندازه گیری می کند. هم چنین قابلیت استفاده از آن برای اندازه گیری دما از زیر بغل نیز وجود دارد. معمولا این تب سنج ها متداول تر هستند زیرا استفاده از آن ها راحت است و قیمت کمتری نیز دارند.

گوشی: انواع ترمومترهای گوشی بیشتر در مراکز درمانی و توسط پزشکان مورد استفاده قرار می گیرند. این دستگاه بسیار دقیق است و دمای بدن را در ۱ تا ۲ ثانیه نشان می دهد.

رکتال: این گروه مخصوص نوزادان و اطفال است و دمای بدن را از طریق مقعد بسیار دقیق اندازه گیری می کند. اما به دلیل نکات بهداشتی، استفاده از آن زیاد توصیه نمی شود.

دیجیتال غیر لمسی

این دماسنج‌ها از طریق لیزر با کمی فاصله از سطح پیشانی ظرف یک تا سه ثانیه درجه حرارت بدن را نمایان می‌کند.

هنگام استفاده از تب سنج لیزری نکات زیر را رعایت کنید:

لنز دماسنج را تمیز نگه دارید.
دقت کنید آسیبی به لنز وارد نشده و روی آن خراش ایجاد نشود. زیرا در صورت آسیب دیدگی باعث ایجاد اخلال در کارکرد تب سنج خواهد شد.
سعی کنید در محیط پاک از این دستگاه استفاده کنید. زیرا هوای شرجی و بخار، همچنین گرد و خاک دقت دماسنج را کاهش می دهد.
هنگام استفاده از دماسنج لیزری حتما به نسبت D:S نوشته شده روی دستگاه دقت کنید. مثلاً با تب سنج با ۱:۱۰ نوشته شده روی آن، می توان با فاصله ۱۰ متری دمای قطر یک متر از اطراف جسم و یا فرد را اندازه گرفت.
قبل از آزمایش چند دقیقه دماسنج را در هوای عادی قرار دهید تا به دمای محیط برسد، سپس آن را روی فرد جدید تست کنید.

تب سنج دیجیتال گوشی

این دماسنج از اشعه مادون قرمز برای اندازه گیری دمای بدن از طریق مجرای گوش استفاده می‌کند و نسبت به دیگر دماسنج‌های دیجیتال دقت بیشتری دارد. نوک دماسنج را درون کانال گوش قرار دهید. نتیجه اندازه گیری ظرف یک ثانیه به دست می‌آید.

تب سنج چیست؟
https://phar-med.ir/

نوشته شده در یک دیدگاه

راهنمای کاربردی دستگاه اکسیژن ساز

 اکسیژن-ساز-گرین-لایفز

دستگاه اکسیژن ساز به صورت کامل در کارتن بسته بندی شده است و نیاز به مونتاژ قطعات ندارد اما مواردی را باید در استفاده از آن رعایت نمود که در زیر به آنها اشاره خواهیم کرد:

محل و طرز قرار گرفتن دستگاه :

دستگاه اکسیژن ساز باید در محلی تمیز و دور از نور مستقیم آفتاب قرار بگیرد و توجه داشته باشید که دستگاه را حتماً به صورت ایستاده و عمودی روی چهار چرخ آن قرار دهید و در صورت جابجایی ،  پس از ثابت کردن در محل جدید پس از چند دقیقه آن را روشن کنید.

دستگاه را در نزدیکی بیمار قرار دهید تا از کشیدگی لوله نازال جلوگیری شود.

فیلترهای موجود در دستگاه اکسيژن ساز و شستشوی آنها :

در این دستگاه 2 عدد فیلتر تعبیه شده است که برای جلوگیری از ورود گردوخاک به داخل دستگاه می باشد.

فیلترها باید با آب شستشو شوند و اگر از مواد شوینده استفاده می کنید باید حتماً چند بار شسته شود تا بوی ماده شوینده در آن باقی نماند.

فیلترها را پس از خشک شدن در جای خود قرار دهید.

فیلترهای موجود در دستگاه عبارتند از :

یک فیلتر مشکی و یک فیلتر سفید در پشت دستگاه وجود دارد که با باز کردن درپوش پشتی دستگاه میتوانید فیلتر پشتی دستگاه را ببینید،یک فیلتر سفید یدکی نیز در کارتن دستگاه موجود است.

شروع به کار کردن دستگاه :

ابتدا لیوان جلوی دستگاه را باز کرده و آن را تا خط مکس از آب  پر کنید و در جای خود قرار دهید.

آب داخل لیوان را هر روز تعویض کنید.(حد المقدور از آب مقطر استفاده شود)

حال می توانید توسط کلید جلوی دستگاه آن را روشن کنید.

لوله نازال را در قسمت خروجی بالای لیوان دستگاه قرار دهید و از اکسیژن استفاده کنید.

 برای تنظیم میزان خروجی مورد نیاز اکسیژن از ولوم سفید رنگ جلوی دستگاه استفاده کنید که جهت عقربه های ساعت فشار خروجی کم و بالعکس زیاد می شود.

واحد خروجی اکسیژن دستگاه لیتر در دقیقه می باشد.

نکات مورد توجه:

1-در محیطی که دستگاه اکسیژن ساز روشن است نباید از دستگاه بخور سرد یا گرم استفاده گردد.

2-دستگاه را نباید در نزدیکی آشپزخانه یا حمام راه اندازی کرد.

3-در محیطی که گرد وغبار کمتری دارد دستگاه را باید راه اندازی کرد.

4فیلتر استوانه ای دستگاه هر دو ماه یک بار باید تعویض گردد.

در صورت شنیدن بوق ممتد از دستگاه 2 مورد را کنترل کنید:

1_عدم قطعی برق

2_وصل بودن دو شاخه و سالم بودن آن

رفع اشکالعلت احتمالی اشکالاشکال
برق منزل را بررسی کنید. فیوز روی مانیتور را کنترل کنید.برق قطع است و پریز برق ندارد فیوز دستگاه که روی مانیتور است از مدار خارج شده.دستگاه به کار نمی افتد به علت قطع برق دستگاه بطور مداوم آلارم می زند.
لیوان مرطوب کننده را باز کرده و لوله های آن را تمیز کرده . فیلتر هوا چک شود شلنگ نازال چک شود که دارای گرفتگی یا دو پهنی نباشد.لوله مرطوب کننده داخل لیوان گرفته است. فیلتر دستگاه کثیف است. شلنگ نازال مسیرش مسدود شده.جریان خروجی دستگاه کم است
دستگاه را از پرده ها-و وسایل گرما زا دور کنید و با دیوار واثاثیه اتاق 30 سانتیمتر فاصله داشته باشد. مرطوب کننده را با آب سرد پر کنید.هوا در اطراف دستگاه جریان ندارد ودمای دستگاه زیاد است.داخل شلنگ نازال قطرات آب تشکیل می شود
جهت رفع عیب با واحد فنی شرکت تماس بگیرید. دستگاه صدای نرمالی نمی دهد یا اینکه لرزش و تکان شدید دارد.
دستگاه اکسیژن ساز چیست؟

https://www,green-lifes.ir/

نوشته شده در یک دیدگاه

تب سنج چیست؟

تب سنج دیجیتال مادون قرمز

تب سنج دیجیتال مادون قرمز

تب سنج دیجیتالی غیر تماسی یا تب سنج لیزری درواقع نوعی ترمومتر مادون قرمز است. جنب و جوش مولکول های هوا و یا اجسام با دمای بالا بیشتر از سایر اجسام است. این مولکول ها نوعی انرژی مادون قرمز تولید می کنند، که توسط IR Thermometer و یا دماسنج دیجیتال مادون قرمز جذب شده و به سیگنال های الکتریکی تبدیل می شوند.

ترموتر لیزری با اندازه گیری انرژی تمام اجسام و تبدیل آن به سیگنال الکتریکی دما را روی صفحه نمایش نشان می دهد. انرژی مادون قرمز طول موج بیشتری نسبت به نورهای مریی دارد. باعث شده که جز طیف موج های الکترومغناطیسی همچون امواج ماکرویوو، امواج رادیویی؛ امواج فرابنفش و اشعه ایکس باشد.

تب سنج دیجیتال مادون قرمز

تبسنج غیرتماسی

با شیوع همه گیری ویروس کرونا بهترین وسیله جهت تشخیص تب و احتمال ناقل بودن به این ویروس می باشد. از محصولات ارائه شده در این زمینه تب سنجی لیزری است . تب سنج های غیر تماسی بدون نیاز به ایجاد سطح تماس بین بدن فرد و دستگاه اقدام به اندازه گیری دمای بدن میکند. که این امر در محافظت کادر درمان در برابر ابتلا ویروس کرونا موثر است . دقت اندازه گیری این تب سنج ها یک دهم درجه سانتی گراد است. در صورت وجود تب هشدار وجود تب را به کاربر با یک آلارم اعلام میکند .

تب را می‌توان واکنش سیستم دفاعی بدن و علائم یک بیماری دانست. تب در واقع خود به تنهایی بیماری محسوب نمی‌شود، تب ممکن است به علت های مختلفی ایجاد شود که میتواند دلایل عفونی یا غیرعفونی داشته باشد. در کودکان می‌تواند علامت بیماری مهمی باشد. درجه حرارت طبیعی بدن زمانی که از طریق دهان اندازه گرفته شود، حدود ۳۷ درجه سانتی گراد است. جهت اندازه گیری دمای بدن در هنگام تب از دماسنج های بدن یا تب سنج استفاده می گردد.

تب سنج

انواع مختلف تب سنج

تبسنج جیوه ای
تبسنج الکلی
تبسنج دیجیتال
تبسنج دیجیتال مادون قرمز
تبسنج جیوه ای پزشکی ساخته شده از یک ستون مدرج شیشه ای می باشد، که داخل آن فلز جیوه قرار دارد. جیوه با توجه به دمای محیط تغییر حجم می دهد. در نتیجه میزان دما مشخص می شود. از دماسنج جیوه ای پزشکی برای اندازه گیری دمای بدن استفاده می شود.

3 مورد اول به تب سنج های تماسی معروف هستند. بدین معنی که جهت اندازه گیری دمای بدن ، نمی توان از راه دور اقدام کرد و باید تب سنج را تا حد ممکن به افراد نزدیک کرد . نوع دیگری از تب سنج ها هستند که با عنوان تب سنج های دیجیتال مادون قرمز شناخته می شوند.

تب

استفاده از تب سنجهای جیوه ای با توجه به خطرات بالقوه آن هر روز با استقبال کمتری مواجه میگردد. امروزه تب سنجهای دیجیتال و مادون قرمز جهت طیف گسترده ای از مصرف کنندگان و پزشکان به عنوان جایگزینی بسیار مناسب و دقیق به شمار می آیند. در غربالگری تشخیص موارد مبتلا به ویرویس کرونا نیز بسیار کارآمد و ایمن محسوب میشوند .

انواع تب سنجهای دیجیتال با روشهای سنجش معرفی شده اند. (از طریق دهان، زیر بغل، پیشانی و رکتال و همچنین تکنولوژیهای پیشرفته ای همچون مادون قرمز، تماسی و بدون تماس). تب سنجهای دیجیتالی دارای طیف متنوعی از کاربردها هستند. مانند اندازه گیری دمای محیط، تب، مواد غذایی، آب حمام و دمای نقاط مختلف بدن میباشند.

استفاده از تب سنج

درجه حرارت بدن یکی از مهمترین علائم حیاتی برای انسان است. از این رو تغییرات آن به خصوص افزایش درجه حرارت بدن (تب) به عنوان یکی از اولین پاسخهای دفاعی بدن به شمار می آید. در حالی که استفاده از تب سنجهای جیوه ای با توجه به خطرات بالقوه آن در سطح جهان روز به روز با استقبال کمتری روبرو میشود.

انواع تب سنج های معرفی شده در این قسمت شامل طیف وسیعی از انواع برندها و روشهای عملکرد می باشند. انواع تب سنجهای دیجیتال با روشهای سنجش از طریق دهان، زیر بغل، پیشانی و رکتال و همچنین تکنولوژیهای پیشرفته ای همچون مادون قرمز، تماسی و بدون تماس معرفی شده اند. تب سنجهای دیجیتالی دارای طیف متنوعی از کاربرد مانند اندازه گیری دمای محیط، تب، مواد غذایی، آب حمام و دمای نقاط مختلف بدن میباشند.

دمای بدن بسته به شرایط مختلفی میتواند متغیر باشد. این شرایط شامل متابولیسم بدن فرد، سن (به عنوان مثال دمای بدن نوزادان از بزرگسالان بالاتر است. و یا تغییرات و نوسانات دمایی در در کودکان بیشتر از بزرگسالان است). نوع پوشش، دمای محیط، زمان از روز و نوع فعالیت روزانه (به عنوان نمونه، فعالیتهای فیزیکی و – تا حدی کمتر – فعالیتهای مغزی باعث افزایش دمای بدن میشوند) میباشند.

دمای اندازه گیری شده از روشهای گوناگون (مانند دماسنجهای جیوه ای، تماسی و یا غیرتماسی مادون قرمز) را نباید با یکدیگر مقایسه نمود. بایستی از یک روش یکسان اندازه گیری برای کنترل دما استفاده کرد.

فروش تب سنج و دماسنج دیجیتالی غیر تماسی
https://www.clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT00378846

نوشته شده در یک دیدگاه

دستگاه اندازه گیری اکسیژن خون چیست؟

دستگاهی برای تعیین میزان اکسیژن خون

دستگاه اندازه گیری اکسیژن خون، پالس اکسیمتر یا اکسیژن سنج خون وسیله‌ای است قابل حمل برای فوریت‌های پزشکی که با کمک آن می‌توان میزان درصد اشباع اکسیژن خون سرخرگ انسان را از طریق ناخن دست اندازه‌گیری کرد. پالس اکسیمتر وسیله‌ای کم‌خطر است که برای اندازه‌گیری حجم اکسیژن خون به انگشت بیمار وصل می‌شوند. معمولا این دستگاه خود آزمون می باشد که میزان اکسیژن خون را از طریق پوست مشخص می سازد.
در حقیقت دستگاه تست اکسیژن خون، میزان اکسیژن را به عنوان درصدی از مولکول‌های هموگلوبین که با اکسیژن آمیخته شده‌اند نسبت به کل میزان مولکول‌های هموگلوبین اندازه گیری می‌کند. همچنین دستگاه‌های پالس اکسیمتر گرین لایفز آهنگ ضربان قلب ‏‎را نیز نمایش می‌دهند.‏

دستگاه اکسیژن سنج خون


دستگاه پالس اکسیمتر با استفاده از جدیدترین تکنولوژی و به دلیل طراحی خاص و منحصر بفرد خود به همراه کارآیی بالا و قیمت مناسب یکی از بهترین گزینه های هر مرکز درمانی جهت انتخاب یک دستگاه پالس اکسیمتر می باشند. نحوه طراحی دستگاههای مذکور به گونه ایست که می توانند به راحتی برای برای اندازه‌گیری حجم اکسیژن خون استفاده گردند. همچنین با توجه به وزن بسیار کم و ابعاد مناسب و باطری شارژی ، قابلیت جابجایی به همراه بیمار در داخل بیمارستان و یا آمبولانس را دارا می باشند.

تشخیص با دستگاه پالس اکسیمتر:


تست پالس اکسیمتر، یک روش غیر تهاجمی و بدون درد است که برای اندازه‌گیری میزان اکسیژن خون است. این دستگاه به سرعت می‌تواند درصد اکسیژن خون (SpO2) و ضربان قلب را تعیین ‌کند. پالس اکسیمتر (Pulse Oximeter) یک دستگاه کوچک به شکل گیره است که قسمتی از بدن (در اکثر مواقع یک انگشت) در آن قرار می‌گیرد. مدت زیادی است که از این دستگاه در بیمارستان‌ها، اتاق‌های جراحی و اورژانس استفاده می‌شود اما هم اکنون، در پاندمی ویروس کووید-19، از پالس اکسی ‌متر برای تشخیص بیماران مبتلا به ویروس کرونا نیز استفاده می‌شود.

هدف از انجام آزمایش پالس اکسیمتری، بررسی میزان انتقال اکسیژن از قلب به تمام بدن است. در همه موارد زیر که ممکن است سطح اکسیژن بیمار تغییر کند، از این دستگاه استفاده می‌شود:

آسم
پنومونی
حمله قلبی
سرطان ریه
آنمی (کم خونی)
بیماری‌های ریوی مزمن
مشکلات مادرزادی قلبی


کاربرد اصلی دستگاه پالس اکسیمتر یا اکسیژن سنج شامل موارد زیر است:


بررسی نیاز یا عدم نیاز بیمار به تنفس مصنوعی
کنترل سطح اکسیژن خون در هنگام جراحی با بیهوشی کامل
ارزیابی تاثیرگذاری داروهای ریوی در روزهای اولیه آغاز درمان
بررسی میزان تاثیرگذاری اکسیژن‌تراپی در روزهای اولیه آغاز درمان
بررسی میزان توانایی جسمانی شخص در هنگام فعالیت‌ فیزیکی سنگین
بررسی میزان کارآیی دستگاه ونتیلاتور برای بیماران با مشکلات ریوی و تنفسی شدید
بررسی آپنه یا وقفه‌ی تنفسی در خواب (فردی که در هنگام خواب دچار قطع ناگهانی تنفس می‌شود)


دستگاه پالس اکسیمتر چگونه کار می‌کند؟


در پالس اکسیمتری، انگشت دست، پا یا لاله گوش داخل دستگاه و بین دو صفحه کوچک به نام پروب قرار می‌گیرد. سپس نور از یک پروب به انگشت تابیده می‌شود و پس از عبور از آن به پروب مقابل برخورد می‌کند. در نتیجه پروب دوم نور جذب نشده توسط خون را دریافت می‌کند. الگوریتم‌های اجرا شده در این دستگاه به کمک میزان نور تابیده شده و جذب شده، مقدار اکسیژن درون خون را به صورت درصد حساب می‌کنند. سپس درصد اکسیژن خون و ضربان قلب بر روی مانیتور دستگاه، نمایش داده می‌شود.

تفسیر پالس اکسیمتر چگونه است؟


نتایج این تست با تقریب بسیار خوبی همواره صحیح است مخصوصا اگر از دستگاه‌هایی با کیفیت بالا استفاده شود. معمولا خطای دستگاه پالس اکسیمتر حدود 2 درصد است؛ یعنی اگر عدد روی دستگاه 82 باشد، اکسیژن خون شخص بین بازه 80 تا 84 قرار دارد. اما عواملی نظیر حرکت دست، دما و لاک ناخن ممکن است میزان خطا در پالس اکسیمتر را افزایش دهند.

در حالت طبیعی، میزان اکسیژن خون باید از 90 درصد بیشتر باشد. این حداقل میزان اکسیژنی است که سلول‌ها برای فعالیت طبیعی خود نیاز دارند. اکسیژن کمتر از 90 درصد به صورت موقتی، برای بدن مشکلی ایجاد نمی‌کند اما تکرار و تداوم کمبود اکسیژن می‌تواند آسیب‌هایی به بدن وارد کند.

درصد اکسیژن خون (Oxygen Saturation) بیشتر از 95 برای یک فرد سالم، نرمال محسوب می‌شود و این عدد اگر از 92 کمتر شود، پتانسیل هیپوکسی افزایش می‌یابد. هیپوکسی یا هایپوکسی به کمبود اکسیژن‌رسانی به بافت‌های بدن گفته می‌شود که نشانه وجود مشکل در سیستم تنفسی، ریه‌ها یا گردش خون است.

فروش دستگاه اکسیژن سنج